เว็บสล็อตแตกง่าย ผู้คนใน Sinoe และ Rivercess Counties ได้ยืนยันอีกครั้งว่าแผนที่ 1962 ซึ่งเดิมแบ่งเขตเขต Sinoe และ Grand Bassa ถูกใช้เป็นเครื่องมือหลักเพื่อใช้เป็นพื้นฐานในการแก้ไขข้อพิพาทเกี่ยวกับเขตแดนระหว่างสองมณฑล
การรับรองมีอยู่ในมติ
ที่รับรองเมื่อวันเสาร์ที่ 29 มกราคม ในชุมชน ITI เมื่อสิ้นสุดการเจรจา 3 วันที่จัดโดยกระทรวงกิจการภายใน (MIA) โดยได้รับการสนับสนุนทางเทคนิคจากหน่วยงานที่ดินไลบีเรีย (LLA) และ สำนักงานสร้างสันติภาพไลบีเรีย (PBO) การฝึกหัดได้รับทุนจากโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (UNDP) บทสนทนาสุดท้ายเริ่มตั้งแต่วันที่ 28-30 มกราคม พ.ศ. 2565; โดยมีการเจรจาไกล่เกลี่ยในวันเสาร์ตั้งแต่เช้าตรู่ถึงประมาณ 20.30 น.
รัฐมนตรีกิจการภายใน Varney A. Sirleaf เป็นประธานในการเจรจาในฐานะผู้ประชุม ซึ่งได้รับความช่วยเหลือจากอัยการ J. Adams Manobah ซีเนียร์ ประธาน LLA
คำแถลงที่ออกโดย MIA ระบุว่าการเสวนาประกอบด้วยการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่หลากหลาย รวมทั้งผู้ร่างกฎหมายของทั้งสองมณฑล เจ้าหน้าที่รัฐบาลท้องถิ่นของทั้งสองมณฑลที่นำโดย Lee Nagbe Chea ผู้กำกับการมณฑลทั้งสองแห่ง Sinoe และ J. Bismark Karbiah (Rivercess) หัวหน้าประเพณี ผู้เฒ่า สตรี เยาวชน องค์กรภาคประชาสังคม และผู้นำทางศาสนา เป็นต้น
ชาวเมืองทั้งสองถูกกลืนหายไปในข้อพิพาทที่ดินรอบแม่น้ำเซสโตสที่มีมายาวนาน ในปีพ.ศ. 2505 ประธานาธิบดีวิลเลียม ปะทะ ทับมานได้จัดตั้งคณะกรรมการแห่งชาติว่าด้วยเขตการปกครองของประเทศไลบีเรียเพื่อกำหนดเขตแดนทั้งประเทศ คณะกรรมาธิการกำหนดว่า “จุดพรมแดนธรรมชาติ “K” และมีพิกัด Y-652000 เมตร และ X-583,500 เมตร จากนั้นล่องลงไปยังจุด “S” มีพิกัด Y-632,5000 เมตร และ X-55300 เมตร ทางทิศใต้ ทิศตะวันตกไปยังจุด “R” โดยมีพิกัด Y-587,000 เมตร และ X-522,500 เมตร”
แม้จะมีการแบ่งเขตโดยคณะกรรมาธิการ Tubman’s ความขัดแย้งยังคงมีอยู่ มันทวีความรุนแรงขึ้นในปี 2552 และยังคงบ่อนทำลายปฏิสัมพันธ์ของชุมชนและการแบ่งแยกที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นในหมู่พลเมืองของทั้งสองมณฑล มีการพยายามแก้ไขครั้งใหญ่สามครั้งในช่วงปี 2505, 2553 และ 2562 ตามลำดับ แต่ไม่ประสบความสำเร็จในแง่ของผลลัพธ์ในการป้องกันความรุนแรง ก่อให้เกิดความร่วมมือ และส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ในชุมชน
อย่างไรก็ตาม ระหว่างความละเอียด 29 มกราคม พ.ศ. 2565 ทั้งสองมณฑลตกลงที่จะให้เกียรติรายงานของคณะกรรมาธิการทับมัน และยืนยันว่าเส้นแบ่งเขตที่กำหนดไว้ไม่ควรถูกเปลี่ยนโดยใครก็ตามในอนาคตหรือได้รับอิทธิพลให้เปลี่ยนไม่ว่าด้วยวิธีใดๆ
จากข้อมูลของ MIA การตัดสินใจของทั้งสองมณฑลเกี่ยวกับแนวพรมแดนที่แท้จริงนั้นได้รับแจ้งจากหลักฐานที่เป็นรูปธรรมตามเอกสารที่เกี่ยวข้อง รวมถึงพระราชบัญญัติ แผนที่ และพิกัดระบบกำหนดตำแหน่งบนโลก (GPS) ที่สร้างขึ้นโดยทีมเทคนิคซึ่งประเมินพื้นที่พิพาท
กระทรวงกิจการภายใน
กำลังประสานงานและเป็นผู้นำความพยายามร่วมกันในการบรรลุความปรองดองแห่งชาติผ่านการดำเนินการตามพระราชบัญญัติรัฐบาลท้องถิ่นปี 2018 แผนงานเชิงกลยุทธ์สำหรับการรักษาระดับชาติ การสร้างสันติภาพ และการปรองดอง และองค์ประกอบของพระราชบัญญัติสิทธิในที่ดินเพื่อการประสานพรมแดนตามแนวดินแดนไลบีเรีย มีอำนาจหน้าที่เป็นช่างเทคนิคสำหรับเรื่องที่ดินทั้งหมด
อะไรต่อไป?
ขั้นตอนต่อไป ตามที่รัฐมนตรี Sirleaf กล่าว รวมถึงการจัดตั้งแนวปฏิบัติจริงบนพื้นดินด้วยวิธีการสำรวจโดยได้รับการสนับสนุนทางเทคนิคจากหน่วยงานที่ดินไลบีเรียและสมาชิกของทีมเทคนิคภายใต้การอุปถัมภ์ของรัฐมนตรี Sirleaf
เขากล่าวว่าการสำรวจคาดว่าจะเกิดขึ้นภายใน 30 วันข้างหน้า ณ วันที่ 30 มกราคม 2022 ซึ่งในที่สุดจะทำให้ข้อพิพาทเรื่องเขตแดนสิ้นสุดลง
เขากล่าวว่าทั้งสองมณฑลได้ตกลงกันว่าเมืองและหมู่บ้านที่ระบุในบรรทัดจะถูกระบุบนแผนที่ระหว่างจุดจาก “K” ถึง “S” และจาก “S” ถึง “R” ดังนั้นจึงกำหนดเขตแดนระหว่างสองมณฑลอย่างชัดเจน และสร้างเสาหลักและป้ายโฆษณาให้สอดคล้องกับพิกัด GPS เพื่อสร้างเส้นแบ่งเขตระหว่างสองมณฑลที่ได้รับผลกระทบ
เขายกย่องพลเมืองและเจ้าหน้าที่ของทั้งสองมณฑลสำหรับความเต็มใจที่จะเห็นด้วยกับข้อตกลงอย่างสันติ เสริมว่าฝ่ายบริหารที่นำโดย Weah มุ่งมั่นที่จะยุติความขัดแย้งภายในทั้งหมดอย่างฉันมิตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อพิพาทเรื่องที่ดิน สล็อตแตกง่าย
